Historie van De Wit Bloembollen

De Wit Bloembollen B.V. is ontstaan na een opsplitsing in 1988 van M. de Wit en Zn, in Germaco en De Wit Bloembollen. De neven De Wit gingen ieder een eigen weg, maar als buurbedrijven zijn er nog altijd goede contacten. In eerste instantie begon het bedrijf als een eenmanszaak, maar in 1993 werd het omgezet in een B.V. en kreeg als volledige naam M.J.M. de Wit Bloembollen- en
Bolbloemenbedrijf B.V.  Naast het bloembollenbedrijf ontstond er al snel ook een transportbedrijf, omdat M. de Wit (Martien) voor meerdere collega-kwekers de bloemen meenam naar de veiling. Ook het  transportbedrijf werd een B.V. in 1993 en opereert sindsdien als een zelfstandige entiteit.

Tulpen werden eigenlijk vanaf het begin geteeld en gebroeid, de bloembollen en bolbloemen uit de naam van het bedrijf. Omdat dit zeer seizoensgebonden activiteiten zijn werd er ook altijd gezocht naar een teelt die qua oogstperiode past tussen de tulpen bollen en bloemen. Tegenwoordig worden er ook nog pioenen en eremurussen geteeld.

Het bedrijf begon in 1988 met een handjevol medewerkers en groeide uit tot een bedrijf met 10 vaste, al dan niet fulltime krachten, en ongeveer 40 seizoenskrachten. De eerste kleine kas was al snel te klein en er werden in de loop der jaren 3 kassen aangebouwd.

In 2001 vond Martien de Wit dat het tijd werd na te denken over zijn opvolging binnen het bedrijf. Inmiddels was dochter Irma getrouwd met Arjan Rood, een zoon van een  bloembollenkweker. Ook zoon Carlo had interesse in voortzetting van het bedrijf. Samen met het toenmalige accountantskantoor LTB werd een plan voor de bedrijfsopvolging opgezet en uitgevoerd. In de jaren tussen 2003 en 2009 heeft Martien zich steeds verder teruggetrokken uit de dagelijkse leiding van het bedrijf en hebben de jonge ondernemers het stokje overgenomen.

De markt ontwikkelde zich snel en het werd duidelijk dat verdere automatisering en schaalvergroting noodzakelijk waren voor een op de toekomst gericht agrarisch  bloembollenbedrijf. In 2007 werden de oudste kassen gesloopt en maakte de teelt op tafels plaats voor een volledig computergestuurd logistiek systeem. Er werd nog 1 kas aangebouwd met een dubbele teeltlaag, op het bestaande bouwblok. Ook het energieverbruik werd niet vergeten. Er werd een warmtepomp met recirculatiebronnen geïnstalleerd waarbij op een slimme wijze de restwarmte en restkoude van de koelcellen en kassen hergebruikt konden worden. Hiervoor heeft het ministerie van economische zaken subsidie verstrekt in het kader van Marktintroductie Innovatieve Energievoorzieningen. De te behalen besparingen van gasverbruik en CO² uitstoot liggen rond de 29%.

In het seizoen 2007/2008 werd voor het eerst op deze nieuwe manier geteeld. De toenmalige keuze om een klein deel van de kassen in te richten met pluktafels blijkt in de praktijk een juiste geweest te zijn. Gedurende het tulpenseizoen kunnen we altijd 7 kleuren leveren, grote partijen in het geautomatiseerde systeem en kleinere partijen of teelt op potgrond op de tafels.

In 2008 is ColorPack opgericht, een samenwerkingsverband van kwekers die door bundeling grootschalig tulpen aanbieden, verpakt of onverpakt.